این وبلاگ هی قربانی می شود، این یکی دو ماه قربانی انتخابات شد، ولی خب، به سگ جانی عادت کرده، مثل خودم، پس دوباره می نویسمش. این روزها از استانبول می نویسمش، جایی نزدیکی میدان تقسیم، که هیچ خبری از آن روزهای شلوغش نیست ولی خیابان استقلال کماکان شلوغ است، پر از آدم ها، غذاهای خوشمزه، موسیقی، مشروب، پر از زندگی، شادی، آزادی و لذت. خیابان استقلال، یکی از جهانی ترین مکان هایی است که تاکنون دیده ام، کاش خانه همین نزدیکی ها یافت شود، یعنی پولش خیلی زیاد نباشد که حسرت به دل نمانم.