یک توضیح کوچولو درباره روزنامه خاتم یزد شاید برای برخی دوستان که کنجکاو هستند و یا برای تخته کردن درش، خود می زنند، لازم باشد. با رایزنی های مداومی که انجام شد ( در طول دو سه ماه ) ، جمعی از مدیران یزدی شامل داوودی شمسی ( معاون پیشین سازمان تربیت بدنی ) ، فلاح ( فرماندار سابق ) ، اولیاء ( مدیرکل سابق مسکن و شهرسازی ) ، سید حسینی ( رئیس سابق سازمان میراث فرهنگی ) ، قاسمی ( مدیرعامل سابق جمعیت هلال احمر ) ، سفید ( استاندار اسبق ) ، کریمی ( حقوقدان )، مکیان( رئیس سابق دانشگاه یزد ) و سالیانی ( فعال سیاسی - اجتماعی ) علاقمندی خود برای همراهی با مجموعه روزنامه خاتم یزد را اعلام کردند. با دوستان دیگری هم رایزنی شد که موافقت نکردند و به همراه بنده و مزیدی ( مدیرمسئول ) جمعی ۱۱ نفره برای برنامه ریزی انتشار روزنامه تشکیل شد. در گام بعدی قرار شد این جمعیت شخصیت حقوقی پیدا کنند و این شخصیت حقوقی در قالب موسسه فرهنگی هنری رسانه گستر یزد باشد. فعالیت رسانه گستر در حوزه های مختلف نشر، رسانه و پژوهش برنامه ریزی شده و قرار است یکی از فعالیت هایش هم انتشار روزنامه خاتم باشد. تامین سرمایه اولیه هم با پرداخت پنج میلیون ریال از سوی هر یک از اعضا ممکن شده است. برای گسترش فعالیت هم مقرر شده که از طرق معمول مانند دریافت وام اقدام شود که تاکنون توفیقی حاصل نشده است. برای انتشار روزنامه هم اگرچه کسری هزینه ها امری محتمل است ولی همه تلاش این است که با فعال شدن تدریجی بخش های مختلف آگهی ، خوداتکایی روزنامه مقدور شود. امری که شاید سه تا پنج ماه طول بکشد. نکته مهم اینکه اکنون انتشار روزنامه خاتم یزد حداقل برای ۱۵ نفر شغل ایجاد کرده است و با گسترش کار ، احتمال فراهم شدن شغل برای ۵۰ نفر هم دور از ذهن نیست. با آمار کنونی برای ایجاد یک شغل در ایران ، بیست میلیون تومان سرمایه لازم است. یعنی اگر قرار باشد برای ۵۰ نفر جوان یزدی شغل ایجاد شود ، سرمایه ای بالغ بر یک میلیارد تومان لازم است. حال اگر بشود مثلا با ۱۰۰ میلیون تومان ، برای ۵۰ نفر شغل ایجاد کرد ، یعنی یک دهم رقم قبلی ، خوب و شایسته است یا شایسته فحش دادن و زیرآب زنی. برخی هم گله دارند که این کار خوبی است ولی چرا یک غیر یزدی ( مثل بنده) ، که نه درکی از فرهنگ و افتخارات یزد دارد و نه دلش می سوزد. دغدغه شریفی است . خوب! این گوی و این میدان. کسی مدعی نیست که من می توانم و دیگران نمی توانند. اگر توانی است و برنامه ای درکار است ، پای به میدان گذارد و عمل کند. نشریه نیمه فعال و غیرفعال هم به وفور یافت میشوند. حتی نشریاتی فعالی وجود دارند که به شدت ظرفیت برنامه ریزی و پیشرفت دارند. الغرض! من و امثال من که به زعم برخی غیریزدی و مهاجر هستیم ، چند صباحی دیگر رخت سفر بر می بندیم و به دیار خویش باز می گردیم. اگر نهالی کاشته شود ، درختی به بار آید ، همیشه از آن بچه های یزد است و اگر نهالی ریشه کن گردد ، برعکس.