دو روز پیش حادثه ای در یزد اتفاق افتاد و در جریان حمله مسلحانه به یک بانک و تعقیب و گریز پس از آن ، از سارقان یک نفر کشته شد و یک مامور پلیس هم زخمی. شب ساعت ۲۰ تماس گرفتم برای تائید خبر و بیان جزئیات . جواب شنیدم که دو ساعت دیگر. توضیح دادم که دارای محدودیت زمانی هستیم و حداکثر تا ساعت ۲۱ باید روزنامه را برای چاپ بفرستیم. جواب دادند : خوب این خبر را حذف کنید. بی خیال شدیم و با کمک روایت یک شاهد عینی به انعکاس ماجرا که در شهر کوچکی چون یزد بسیار مهم است ، پرداختیم. دیروز خبر دادند که در این باره کنفرانس مطبوعاتی برگزار شده است. یکی از خبرنگاران راهی محل شد و پس از چند دقیقه تماس گرفت که چون پیراهن آستین کوتاه پوشیده ام ، از حضورم در جلسه جلوگیری شده است. البته می شود تقصیر را به گردن وجود برخی قوانین انداخت ولی واقعا اینهمه تفاوت در برداشت و برخورد و همچنین نفی واقعیات جامعه ، چه سودی دربر دارد؟ یزد نه مجمع الجزایر است و نه مجموعی از ایالات فدرال که هر گوشه آن حکمی رانند؟ نمی دانم دوستانی که در فکر احیای دارالعباده هستند ، مصوبه ای هم درباره اجبار به پوشیدن لباس های گشاد آستین دار هم در ذهن دارند یا خیر؟ بد نیست . جناب خزعلی، زمانی که در شورای نگهبان بودند ، اظهار داشتند که ما اینجا مواظبیم که کسی به جهنم نرود. کسی که از عالم غیب خبر ندارد . شاید پیراهن آستین بلند پوشیدن هم جزو لوازم ورود به بهشت باشد...